Uitwendige echo

Voor een uitwendige echo ontbloot je je onderbuik. De echoscopist brengt gel aan; die kan koud lijken, al warmen we hem meestal voor. Met de echokop glijden we over je buik terwijl je live meekijkt op het scherm. Je krijgt direct uitleg over wat we zien.

Bij een uitwendige echo is een volle blaas handig, dus ga niet vlak vóór het onderzoek nog naar het toilet. Meestal is je blaas vol genoeg als je anderhalf uur voor de echo voor het laatst plast en daarna minstens twee bekers water of thee drinkt.

Inwendige echo

Soms is een inwendige (vaginale) echo nodig. Dat doen we bij een vroege zwangerschap of wanneer je baarmoeder ver naar achter ligt en via de buik niet goed zichtbaar is. Ook later in de zwangerschap kan het nodig zijn, bijvoorbeeld om de lengte van je baarmoedermond te meten of als de placenta dicht bij de baarmoedermond ligt. Een inwendige echo gebeurt altijd in overleg en alleen met jouw toestemming.

Voor een inwendige echo trek je je onderbroek uit. De echoscopist brengt voorzichtig een dunne echokop in, beschermd door een hoesje met glijmiddel. Dit onderzoek hoort geen pijn te doen. Je kijkt mee op het scherm en krijgt meteen uitleg. Zorg dat je blaas leeg is. Ook inwendige echo is volkomen veilig voor jou en je kindje.